Παραδισιακά παιχνίδια των παππούδων μας..

Στο σχολείο μας  δημιουργήσαμε μια έκθεση με παραδοσιακά παιχνίδια φερμένα από τους γονείς μας και τους παππούδες μας.Αφου πρώτα τα ανακαλύψαμε ,παίξαμε μαζί τους και τα παρουσιάσαμε σε όλους τους μαθητές του σχολείου μας .Τέλος τα τοποθετήσαμε σε μια ωραία βιτρίνα και φτιάξαμε έτσι ένα μικρό μουσείο  εκθεμάτων στο χώρο μας.

Πάνινη κούκλα φτιαγμένη με τα χέρια της γιαγιάς καθότι τα παιχνίδια παλιότερα κατασκευαζόταν από τους ίδιους τους παίκτες με υλικά που υπήρχαν και περρίσευαν σε κάθε σπίτι.

Σφεντόνα αγορίστικο παιχνίδι φτιαγμένο με ένα απλό λάστιχο παρμένο από παλιές σαμπρέλες αυτοκινήτων  και ένα σμιλεμένο ξύλο από τον ίδιο το παίκτη που θα το χρησιμοποιούσε για το κυνήγι των πουλιών και όχι μόνο .Στην άκρη του λάστιχου βάζανε την πέτρα και σημάδευαν το πουλί .Πολλές φορές το χρησιμοποιούσαν για να κάνουν" πλάκα¨" μεταξύ τους με όχι καλά αποτελέσματαή σημέδευαν διάφορα πράγματα ,έτσι γίνονταν ξεφτέρια στο σημάδεμα.

Ξύλινο τόξο απαραίτητο σε κάθε αγόρι για το πέταγμα των βέλων φτιαγμένο με κληματόβεργες για να είναι ευλύγιστο .Αφού τοποθετούσαν ένα στόχο στον απέναντι τοίχο προσπαθύσαν να κάνουν και αγώνες τοξοβολίας.

Η κατρακύλα φτιαγμένη από ένα ξύλο ,σύρμα και ένα κουτί ή κατασκευή ξύλινης ρόδας  το οποίο χρησίμευε για ρόδα .Πολλά παιδιά μαζί σε παράταξη κάναν αγώνες δρόμου για το ποιος θα κάνει την πιο μακρινή διαδρομή.Μια ψευδαίσθηση των αγώνων ράλι όμως ταυτόχρονα πολύ δημιουργική και φυσικά τέλεια γυμναστική αφού τρέχαν σε όλο το  χωριό.

Αγαπημένο παιχνίδι των αγοριών το ξύλινο σπαθί καθότι συνήθως τα αγόρια ενδιαφέρονται περισσότερο για αυτό το παιχνίδι.

Τσιλίκι

Παιζόταν από δυο παίκτες. Ο κάθε παίκτης κρατούσε μια βέργα, περίπου μισό μέτρο, την τσιλικόβεργα. Το τσιλίκι ήταν ένα μικρότερο κομμάτι ξύλου περίπου 25 εκατοστών. Το τσιλίκι ήταν πελεκημένο στις άκρες έτσι ώστε να είναι μυτερό και να εκτινάσσεται προς τα πάνω όταν το χτυπούσαν με την τσιλικόβεργα στις άκρες. Κάθε παίκτης έπαιζε με τη σειρά του.
Στο παίξιμό του έμοιαζε με το αμερικάνικο παιχνίδι "μπεηζμπωλ". Ζωγράφιζαν ένα κύκλο μέσα από τον οποίο το παιδί που έπαιζε πρώτο προσπαθούσε να διώξει όσο μπορούσε μακρύτερα το "τσιλίκι" που κρατούσε με το ένα του χέρι χτυπώντας το με την τσιλικόβεργα που είχε στο άλλο.

Αν το άλλο παιδί κατάφερνε να πιάσει το τσιλίκι στον αέρα τότε έχανε το πρώτο κι άλλαζαν ρόλους. Αν δεν τα κατάφερνε τότε είχε μια ακόμα ευκαιρία να "κάψει" τον αντίπαλό του αν πετύχαινε με το τσιλίκι που πετούσε από το σημείο στο οποίο είχε καταλήξει τον πρώτο παίκτη που καθόταν μέσα στον κύκλο. Ο πρώτος παίκτης τώρα δεν καθόταν να δεχτεί μοιρολατρικά το χτύπημα του αντίπαλου. Με την τσιλικόβεργα προσπαθούσε να χτυπήσει το τσιλίκι και να το επιστρέψει πίσω και μάλιστα όσο πιο μακριά γινόταν. Κι αυτό γιατί στη συνέχεια μετρούσαν πόσα βήματα μακριά από τον κύκλο είχε καταλήξει το τσιλίκι και για κάθε βήμα έπαιρνε πόντους.

Νικητής ήταν αυτός που συγκέντρωνε τους περισσότερους πόντους.

Διάφορα ζωάκια κατασκευσασμένα για παιχνίδι .

Πάνινες μπάλες για διάφορα παιχνίδια αυλής και  όχι μόνο.

                                ¨Ερευνα από Ομάδα μαθητών της Στ