Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Η κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός ο λύκος, από την ανάποδη!


Το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας είναι γνωστό σε όλους.. Τι θα γινόταν όμως αν φτιάχναμε ένα παραμύθι από την ανάποδη;; αν δηλαδή η κοκκινοσκουφίτα είναι κακό κορίτσι και ο λύκος καλός;
Η μαθητές της Δ τάξης του σχολείου μας σας καλούν να δείτε το παραμύθι με άλλο μάτι...
Ενδεικτικά, παρουσιάζονται τυχαία κάποια από τα παραμύθια μας.


Συγγραφέας Α
Μια φορά και έναν καιρό, η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα πήγε να δώσει φαγητό στη γιαγιά της. Ο καλόκαρδος λύκος δεν την άφησεγιατί μάζευε δηλητηριώδη λουλούδια και ταέτριβε στο φαγητό της για να τη δηλητηριάσει!
Ο λύκος της έδειξε ένα μονοπάτι που έχει δηλητηριώδη λουλούδια, αλλά και πολύ μακρινό δρόμο για να φτάσει αργά στη γιαγιά της. Έτσι, πρόλαβε να πάει στο σπίτι της γιαγιάς πρώτος, έδιωξε τη γιαγιά και μεταμφιέστηκε ο ίδιος σε γιαγιά. Έτσι, δηλητηριάστηκε αυτός. Μόλις τον είδε η γιαγιά τρόμαξε! Το έθαψε κάτω από το σπίτι της και η μνήνη του τιμάται στις 28 Μαρτίου.
______________________________________
Συγγραφέας Β
Μια φορά και έναν καιρό μέσα στο δάσος ζούσε ο λύκος που τον λέγανε Τάκη, μαζί με τον μπαμπά του. Ο μπαμπάς του μια μέρα του είπε:
-      Τάκη η γιαγιά σου αρρώστησε.
-      Πρέπει να πάω αμέσως, είπε ο Τάκης.
Φόρεσε το μπουφάν του και πήρε το δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς.
          Στο δρόμο μάζευε λίγα λουλούδια. Μόλις τον βλέπει η κοκκινοσκουφίτσα, παίρνει το καλάθι της για να μαζέψει και αυτή λουλούδια. Μόλις τον πλησιάζει του λέει;
-      Αχ κύριε λύκε θα με βοηθήσετε να μαζέψω λίγα λουλούδια; Σε αυτό το μονοπάτι έχει καλά, αλλα φοβάμαι. Μπορείτε να πάτε εσεις;
-      Και βέβαια θα πάω. Δώσε μου το καλάθι σου για να τα βάλω μέσα, απαντάει ο Τάκης.
Μόλις τον βλέπει η Κοκκινοσκουφίτσα να απομακρύνεται τρέχει προς το σπίτι της γιαγιάς. Χτυπαέι την πόρτα αλλα η γιαγιά δεν άκουσε. Μπαίνει μέσα η Κοκκινοσκουφίτσα, δένει τη γιαγια και τη βάζει στη ντουλάπα.
          Η Κοκκινοσκουφίτσα κρύβεται πίσω από την πόρτα. Μόλις μπαίνει ο Τάκης τον δένει και αυτόν και τον βάζει στη ντουλάπα. Παίρνει το καλαάθι με τα λουλούδια και φεύγει.
          Ο Τάκης με τη γιαγιά του φώναζαν και για καλή τους τύχη, τους άκουσε ένας κυνηγός. Τους έλυσε και τους ρώτησε ποιος τους έδεσε. Ο Τάκης μαζί με τη γιαγιά του απάντησαν ότι ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα.
          Και δεν πιστεύεται ποιος ήταν ο κυνηγος... Ο μπαμπάς της Κοκκινοσκουφίτσας. Την μάλωσε και δε πείραξε ποτέ κανέναν!! Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Δημιουργικής Έκφρασης Μαθητών Δημοτικών Σχολείων με Θέμα: «Ας φανταστούμε το Σχολείο των Ονείρων μας»



Συμμετέχουμε και εμείς με τη δασκάλα και τους μαθητές της  Δ τάξης του σχολείου μας,
στον 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Δημιουργικής Έκφρασης Μαθητών Δημοτικών Σχολείων με Θέμα: «Ας φανταστούμε το Σχολείο των Ονείρων μας» για το σχολικό έτος 2014-2015,
 που διοργανώνει Το Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης σε συνεργασία με τη Διεύθυνση ΣΕΠΕΔ του ΥΠΑΙΘ και το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο..Οι προτάσεις των μαθητών που θα τύχουν διάκρισης θα τεθούν υπόψη τόσο της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ όσο και της ακαδημαϊκής κοινότητας, της κοινότητας των εκπαιδευτικών και άλλων φορέων.
περισσότερες πληροφορείες θα βρείτε εδω...

Ενδεικτικά, παρουσιάζονται τυχαία κάποιες από τις ιδέες των μαθητών της τάξης. Οι μαθητές έγραψαν ένα παραμύθι με θέμα
«Ας φανταστούμε το σχολείο των ονείρων μας»
Συγγραφέας;Α
          Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Άλεξ ο μαθητής της Δ τάξης Δημοτικού. Ο Άλεξ ξυπνούσε κάθε πρωί στις 9 η ώρα γγιατί το σχολείο του ξεκινούσε στις 10. Όταν έμπαινε στο σχολείο, περνούσε από τη μεγάλη αυλή με τα ξηλά δέντρα, τα τρία γήπεδα ποδοσφαίρου, το ένα γήπεδο μπάσκετ. Στη συνέχεια, περνούσε έξω από το κλειστό κολυμβητήριο που πήγαινε όταν τελείωνε τα μαθήματα για χαλάρωση!
          Άνοιγε την μεγάλη πόρτα του σχολείου, άφηνε την τσάντα του στην τάξη και πήγαινε στο κυλικείο για να πάρει το δωρεάν χυμό και φρούτο που του πρόσφεραν κάθε μέρα. Στις 3 η ώρα, τα μαθήματα τελείωναν και ο Άλεξ πριν φύγει από το σχολείο, περνούσε από τη σχολική βιβλιοθήκη για να δανειστεί ένα από τα αγαπημένα του βιβλία.
          Μακάρι όλα τα σχολεία να ήταν σαν αυτό του Άλεξ!!
                   _____________________________________
Συγγραφέας:Β
          Το σχολείο των ονείρων μου θα ήθελα να είναι στο χωριό μου. Έτσι δε θα χρειάζεται να ξυπνώ κάθε πρωί νωρίς για να προλάβω το λεωφορείο.
          Η αυλή θα ήθελα να είναι γεμάτη λουλούδια και γρασίδι, κι όταν θα παίζουμε και θα πέφτουμε να μην χτυπάμε. Θέλω ακόμη να υπάρχουν παντού οπωροφόρα δέντρα ώστε στα διαλείμματα να μπορούμε να κόβουε και να τρώμε φρέσκα φρούτα. Επίσης στην πίσω αυλή θα ήθελα να υπάρχει μια μεγάλη πισίνα και στην ώρα της γυμναστικής να μαθαίνουμε κολύμβηση.
          Στη συνέχεια το κτήριο θα ήθελα να είναι καθαρό και φρεσκοβαμμένο με ωραία και ζωντανάχρώματα. Όμορφα φυτά και λουλούδια να βρίσκονται σε όλες τις αίθουσες. Στην είσοδο του να υπήρχε ένα κυλικείο ώστε να μπορούμε να παίρνουμε το πρωινό μας κάθε πρωί φρέσκο και ζεστό.
          Οι δάσκαλοι και ιο δασκάλες μας να είναι όλοι ήρεμοι και χαμογελάστοί. Έπειτα τα παιδιά μεταξύ μας να είμαστε ααγαπημένοι. Το διάλειμμα θα πρέπει να κρατάει περισσότερη ώρα ώστε να προλαβαίνουμε να παίζουμε και να ξεκουραζόμαστε. Τέλος, το σχολείο των ονείρων μου αρχίσει στις 9 το πρωί και τελειώνει στις 2 το μεσημέρι, έτσι δε θα νυστάζουμε.
          Έτσι ονειρεύομαι το σχολείο μου και θα ήθελα κάποια μέρα αυτό το όνειρο να το δώ να πραγματοποιείται!
                   ________________________________________
Συγγραφέας: Γ
          Μια φορά και ένα καιρό σ’ένα χωριό, ψηλάς το λόφο, ήταν χτισμένο ένα πανέμορφο κάστρο, το λεγόμενο «Δημοτικό σχολείο νέας Απολλωνίας».
          Είχε μία τεράστια πύλη, που σου έκανε ενδιαφέρον να μπείς να μπείς μέσα σε αυτό. Την πύλη αυτή την άνοιγαν δύο φρουροί, οι επιστάτες. Μόλις έμπαινες μέσα δεξια στην άκρη υπήρχε μία λιμνούλα που κολυμπούσαν χρυσόψαρα και τρεις πανέμορφοι κάτασπροι κύκνοι. Αριστερά έβλεπες ένα απέραντο μέρος με χορτάρι και μια μεγάλη παιδική χαρά. Εκεί ήταν ο χώρος όπου έπαοζαν χαρούμενα όλα τα παιδιά του σχολείου. Στη μέση της αυλής υπήρχε ένας λαβύρινθος με παγκάκια που κάθονταν τα παιδιά και έτρωγαν το πρωινό τους.
          Το κάστρο ήταν τεράστιο και βαμμένο με πολύ όμορφα χρώματα, Μπαίνοντας είχε ένα μεγάλο χώρο όπου γινόταν εκδηλώσεις και χοροί. Δεξιά ήταν η αίθουσα μουσικής και ζωγραφικής. Ένας διάδρομος οδηγούσε στη μεγάλη αίθουσα του θεάτρου, όπυ εκεί παρουσίαζαν οι μαθητές διάφορες παραστάσεις.
          Στον πάνω όροφο ήταν όλες οι τάξεις του σχολείου και το σχολείο των δασκάλων. Από ψηλά η θέα ήταν πανέμορφη και τα παιδιά ήταν πάντα χαρούμενα που έκαναν μάθημα μέσα σε τόσο όμορφες τάξεις! Η κάθε τάξη είχε όρφα χρώματα και παντού στρωμμένα κόκκινα χαλιά. Όλα τα παιδιά καθόταν κάτω μαζί με το δάσκαλο και μιλούσαν πάντα για όμορφα πράγματα. Δεν υπήρχαν θρανία, ούτς βιβλία που σου κούραζαν το μυαλό, παρά μόνο ένα τραπέζι όπου γινόταν χειροτεχνίες και όμορφα στολίδια... Τα μαθήματα που διδάσκονταν όταν τα εξής: χαρά και αισιοδοξία, φύση και περιβάλλον, θρησκευτικά, γυμναστική, λαμπρό μέλλον και χορός.
          Στα διαλείμματα άκουγες μόνο χαρούμενες παιδικές φωνές, αφού όλα τα παιδιά ήταν ενωμένα και φιλικά μεταξύ τους. Δεν ακούγονταν κακές κουβέντες, δεν υπήρχε ούτε ένα θλιμμένο πρόσωπο, δεν υπήρχε ούτε ένα παιδί που να στερείται το φαγητό, δεν υπήρχε ούτε ένα παιδί που να έχει μέσα του στεναχώριες...Όλα ήταν χαρούμενα.. Όλα ήταν ευτυχισμένα.. Οι δάσκαλοί δεν ύψωναν ποτέ τη φωνή τους, γιατί απλά δεν χρειαζόταν!!!
          Μακάρι να ζούμε στον κόσμο των παραμυθιών και τα παραμύθια που διηγούνται οι γιαγιάδες στα εγγόνια, να είναι η δική μας πραγματικότητα... και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς ας ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ καλύτερα!!!

απόκριες






Με  διαγωνισμό χορού , παιχνίδια , γαϊτανάκι  και κεράσματα από το σύλλογο γονέων .."τιμήσαμε" .... την αποκριά !!!