Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Κυκλοφοριακή Αγωγή

Τα  παιδιά της Δ'τάξης με τη Δασκάλα τους κ.Ματούλα Αραμπατζή  όλη τη χρονιά πραγματοποίησαν πρόγραμμα κυκλοφοριακής αγωγής,έτσι σήμερα επισκέφτηκε το σχολείο μας τροχονόμος όπου μίλησε στα παιδιά για τους κανόνες οδικής ασφάλειας ,απάντησε σε διάφορες απορίες των παιδιών.
   Τέλος το πρόγραμμα τους έκλεισε με μια μικρή βόλτα στο χωριό της Ν.Απολλωνίας έτσι ώστε να κάνουν πράξη τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς κατόπιν στην αυλή του σχολείου τα παιδιά έκαναν  διάφορες ασκήσεις δεξιότητας ,περνούσαν εμπόδια ,κρατούσαν ισορροπία και άλλα ωραία κόλπα με τα ποδήλατα τους στον αύλειο χώρο  μας.
  Τα παιδιά καταχειροκροτήθηκαν από τους συμμαθητές τους .
 Μια υπέροχη μέρα για το σχολείο μας.Ευχαριστούμε πολύ την αστυνομία που μας βοήθησε να πραγματοποιήσουμε μια καταπληκτική βόλτα με τα ποδήλατα μας  στο χωριό χωρίς να κινδυνεύουμε.
















Πρωτέας

     Τον Πρωτέα, τον συναντάμε σε διάφορους αρχαιολογικούς μύθους. Ήταν θαλάσσιος δαίμονας, ήρωας, ακόμα και βασιλιάς. Το όνομα ΄΄Πρωτέας΄΄ είναι μια αρχαία λέξη, που σημαίνει πρώτος, ΄΄πρωτόγονος΄΄ και ''πρωτογέννητος''. Αν αυτό συνδυαστεί με την ικανότητα του Πρωτέα να παίρνει όποια  μορφή θέλει. φτάνουμε ίσως στη βαθύτερη κατανόηση του μύθου. Ο Πρωτέας είναι μια πρώτη μορφή ύλης που διαδοχικά μεταμορφώνεται και δημιουργεί όλες τις άλλες μορφές που αποτελούν τον κόσμο. Είναι η αρχική ουσία, που οι διαφορετικές εκδοχές της έφτιαξαν τα μέρη του σύμπαντος, ο << πρώτος >> δαίμονας.

                                                                                Λ. Δροσιά Στ τάξη

Περιήγηση στη Λίμνη Βόλβη

Ο Φορέας των Λιμνών Κορώνειας-Βόλβης κάθε χρόνο πραγματοποιεί δωρεάν προγράμματα ,ώστε οι μαθητές να έρθουν σε επαφή με το περιβάλλον της περιοχής μας.
Φέτος επισκεφτήκαμε τη λίμνη Βόλβη στην Απολλωνία καθώς και στην περιοχή της Μαδύτου,εκεί παρατηρήσαμε την πανίδα του υγροβιότοπου,καταγράψαμε παρατηρήσεις και περιηγηθήκαμε στο χώρο της λίμνης.
Επίσης φέτος  ο φορέας είχε και ποδήλατα έτσι κάναμε και βόλτα με τα ποδήλατα στην Απολλωνία όπου είδαμε τα παλιά λουτρά καθώς και το Βήμα του Αποστόλου Παύλου.


Σας συνιστούμε να πραγματοποιήσετε οπωσδήποτε το πρόγραμμα του Φορέα Λιμνών υπό την αιγίδα του Υπουργείου περιβάλλοντος.






Οι μαθητές παρατηρούν με το τηλεσκόπιο
και οι υπόλοιποι καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους.











Εδώ στο χώρο του Φορέα παρακολουθούν με αφοσίωση την κυρία Γεωργία
 που τους μιλάει για τις αλλαγές της περιχής στο πέρας των χρόνων.








                              Οι μαθητές της Στ τάξης

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

'' Το άγαλμα που κρύωνε '' Χ. Μπουλώτης


                      


  Με αφορμή το μάθημα της Γλώσσας ΄΄ Το άγαλμα που κρύωνε ΄΄,γράψαμε τις περιλήψεις μας και κάποιοι από εμάς γράψανε τη δικιά τους ιστορία.


       Ο ήρωας του κειμένου είναι ένα άγαλμα. Τα πρόσωπα που αναφέρονται είναι: η κυρία Γαλάτεια, ο μικρός Λάμπης ο γιος του νυχτοφύλακα.
       Το άγαλμα άφησε την πατρίδα του και στεγάζεται στο μουσείο της Αθήνας. Από τότε νοσταλγούσε την πατρίδα του. Ένα όνειρο θα φτερουγίσει στο μουσείο, ένα μεγάλο γαλάζιο πουλί που θα τον ταξιδέψει.
      Ο Λάμπης ήθελε να γίνει γλύπτης μια μέρα. Ένα βράδυ ο πατέρας του τον πήρε μαζί του.
      Την ώρα που χάιδευε τα αγάλματα ακούει κάποιον να τον φωνάζει, ήταν το άγαλμα που τον είπε να τον χαϊδέψει και εκείνος το έκανε με χαρά. Μετά έπαιξαν πολλά παιχνίδια μαζί
       Αυτή η μέρα ήταν πολύ ωραία όχι μόνο για τον Λάμπη, αλλά και για το άγαλμα.
                                                                                           
                                                                Γεωργία-Μαρία Τ. Στ τάξη                                          

                             

      Τα γεγονότα συμβαίνουν μια νύχτα του Οκτώβρη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.
      Ο Λάμπης, ο γιος του νυχτοφύλακα, επισκέπτεται το μουσείο και εξερευνεί τα αγάλματα. Το όνειρό του είναι να γίνει γλύπτης.
      Το μικρό μαρμάρινο αγόρι, νοσταλγεί να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Μικρασία. Νιώθει τόσο μόνος. αλλά ξαφνικά αλλάζουν όλα. Αρχίζει να μιλάει με τον Λάμπη, να παίζουν παιχνίδια και να διηγούνται παραμύθια. Όλα έχουν αλλάξει σε λίγη ώρα.
      Το άγαλμα πλέον νιώθει τρισευτυχισμένο και δεν κρυώνει πια. 

                                                              Αθανασία Γ. Στ τάξη



     Ο Λάμπης, ο γιος του νυχτοφύλακα του μουσείου, λαχταρούσε να γίνει γλύπτης όταν θα μεγάλωνε. Όποτε λοιπόν πήγαινε στο μεγάλο μουσείο της Αθήνας, ήθελε να αγγίξει τα αγάλματα. Όμως οι φύλακες τη μέρα δεν του το επέτρεπαν. Έτσι βρήκε την ευκαιρία να μπει τη νύχτα μιας και ο πατέρας του ήταν νυχτοφύλακας. Όταν μπήκε δεν το πίστευε! Όλα τα αγάλματα μιλούσαν μεταξύ τους χωρίς όμως να ακούγεται ψίθυρος. Προσπάθησε να κρυφακούσει, μα τίποτα. Ξαφνικά άκουσε μια φωνή να του μιλάει.
Την ακολούθησε και μόνο τότε είδε ένα αγοράκι, κουκλομένο με την κάπα του και να κρατάει αγκαλιά ένα σκυλάκι. Κρύωνε πολύ. Όχι απ΄το κρύο, αλλά επειδή νοσταλγούσε την πατρίδα του, τη Μ. Ασία. Το προσφυγάκι τού εξήγησε για την πατρίδα του αλλά και για τη κυρία Γαλατεία. Ο Λάμπης  του είπε για το πάθος του με τα αγάλματα. Το προσφυγάκι του ζήτησε να το χαϊδέψει. Ύστερα να παίξουνε. Έπαιξαν τρίλιζα, αγαλματάκια, κρυφτό. Μέχρι και μπίλιες και σβούρα. Τέλος το προσφυγάκι ήθελε να του διηγηθεί ένα παραμύθι. Εκείνη τη νύχτα το μικρό άγαλμα "ζεστάθηκε" από χαρά.
    
                                                                Δημήτρης Γ. Στ τάξη


 Μέσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας στεγάστηκε ένα μαρμάρινο αγαλματάκι από τότε κρύωνε τόσο πολύ,γιατί είχε μεγάλη νοσταλγία για την πατρίδα του.Όμως όλα αλλάζουν όταν γνωρίζει το γιο του νυχτοφύλακα και τη καθαρίστρια.
  Ένα βράδυ του Οκτώβρη ήρθε ο Λάμπης,ο γιος το νυχτοφύλακα.Ο Λάμπης αγαπούσε πολύ τα αγάλματα και ήθελε να γίνει γλύπτης.Εκείνη τη νύχτα μέσα στο μουσείο,ο Λάμπης νόμιζε ότι όλα τα αγάλματα του μιλούσαν.Πήγε κοντά στο μικρό αγαλματάκι κατάλαβε τη νοσταλγία του και τη θλίψη του.
  Ο Λάμπης είπε στο άγαλμα ότι θέλει να γίνει γλύπτης.Τότε το άγαλμα του ζήτησε να τον αγκαλιάσει,να παίξουν και να πουν παραμύθια.
  Ένιωθαν και οι δύο ευτυχισμένοι.  
                                                             Γιάννης Κ. Στ τάξη  



Ο μικρός Λάμπης,ο γιος του νυχτοφύλακα στο Αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας,ήθελε όταν μεγαλώσει να γίνει γλύπτης και το όνειρό του ήταν να αγγίξει για μια φορά τα αγάλματα,να τα χαϊδέψει,γι' αυτό ζήτησε από τον πατέρα του να τον πάρει μια νύχτα στο μουσείο μαζί του.Μια,δυο,τρεις  του  το' κανε το χατίρι και ο Λάμπης πήγε μια νύχτα με τον πατέρα του στο μουσείο.
 Με το που μπήκε ο Λάμπης μέσα στο μουσείο έμοιαζε με μελένιο όνειρο.Ένοιωθε πως τα αγάλματα ζωντάνεψαν αλλά δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος .Ξαφνικά,ακούστηκε μια πολύ λεπτή φωνή να φωνάζει στο Λάμπη.Ήταν ένα μικρό αγαλματάκι τυλιγμένο με μια κάπα που κρύωνε.Αλλά δεν κρύωνε από το κρύο,αλλά από τη νοσταλγία του να γυρίσει στην πατρίδα του στη Μικρασία.Το αγαλματάκι,είπε πως το γαλάζιο πουλί είχε δίκιο,ήρθε ο Λάμπης!Ο Λάμπης αναρωτήθηκε ποιο είναι το γαλάζιο πουλί.Το αγαλματάκι του εξήγησε πως το γαλάζιο πουλί ήταν ένα πουλί που εκπλήρωνε τις πιο τρελές ευχές.
 Το άγαλμα είπε πως τον είδε όταν άγγιζε τα αγάλματα.Τότε ο Λάμπης του αποκάλυψε ότι όταν μεγαλώσει ήθελε να γίνει γλύπτης.Εκείνη τη στιγμή,το αγαλματάκι ζήτησε από το Λάμπη να το  αγγίξει για μια στιγμή και ο Λάμπης το έκανε με χαρά.
  Όταν το αγαλματάκι χόρτασε από χάδια,πρότεινε στο Λάμπη να παίξουνε.Έπαιξαν κρυφτό,αγαλματάκια ακούνητα,με τους βόλους του Λάμπη και στο τέλος έπαιξαν και σβούρα.
  Οι δυο τους ταίριαξαν πολύ,και νομίζω πως ανάμεσά τους υπήρχε μια χημεία.

                                                             Ραφαηλία Κ. Στ τάξη


 Ο μικρός Νικόλας είναι 9 χρονών και το όνειρό του είναι να γίνει κατασκευαστής παιχνιδιών.Έτσι μια μέρα ζήτησε απ' τον μπαμπά του να πάρει μαζί του σε ένα κατάστημα παιχνιδιών,διότι ο μπαμπάς του ήταν νυχτοφύλακας του καταστήματος.
  Έτσι μόλις έφτασαν εκεί,άρχισε ο μικρός Νικόλας να τριγυρνάει σαν <<χαμένος>> στο τεράστιο αυτό κατάστημα.Όμως εκεί τον περίμενε μια έκπληξη.Όλα τα παιχνίδια ζωντάνεψαν.Έτσι έπαιζαν όλοι μαζί μέχρι το πρωί.Μετά από μέρες,εβδομάδες,μήνες  ακόμα και χρόνια ο μικρός Νικόλας πηγαίνοντας εκεί άρχισε να πραγματοποιείται το όνειρό του.Μετά από πολλά χρόνια,ο Νικόλας έκανε οικογένεια κι έγινε ένας διάσημος κατασκευαστής παιχνιδιών,όπου και ήταν και το όνειρό του. 


                                                               Δημήτρης Π. Στ τάξη 




- Σε παρακαλώ, μαμά πάρε με μαζί σου!
-Δε μπορώ καρδούλα μου.
   Γεια σας. Είμαι η Γεωργία και θα διηγηθώ πώς είναι μια νύχτα σε ένα παιχνιδοπωλείο! Είμαι η κόρη της καθαρίστριας,ξέρετε και.... ελάτε μαζί μου...
  Μόλις μπήκα μέσα μαγεύτηκα !
  Όπως  έπαιζα με τα κουκλόσπιτα άκουσα καμπανούλες να χτυπάνε.Μου φάνηκε περίεργο και πήγα να δω τι συμβαίνει.Τα στρατιωτάκια χόρευαν με τις κούκλες και οι καμπανούλες κρατούσαν το ρυθμό.Ήταν η καλύτερη νύχτα της ζωής μου!Παίξαμε ζελεδοπόλεμο με τα λούτρινα και μαξιλαροπόλεμο με τα ρομποτάκια.Τελικά όσα έζησα ήταν σαν όνειρο.

                                                              Χριστίνα Μ. Στ τάξη





  Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό μαρμάρινο αγόρι που κρύωνε όχι όμως από το κρύο, αλλά γιατί νοσταλγούσε την πατρίδα του, στην αντίπερη ακτή του Αιγαίου.
  Τα πράγματα θα αλλάξουν όταν θα έρθει ο μικρός Λάμπης ο γιος του νυχτοφύλακα του μουσείου.
  Όταν ο Λάμπης μπήκε στο μουσείο είδε μοναχικά αγάλματα, αλλά μαζεμένα σε παρέες να συζητούν χωρίς όμως να ακούγεται μιλιά. Ξαφνικά από το βάθος της αίθουσας ακούστηκε μια φωνή. Ο Λάμπης προχώρησε κατά εκεί και είδε ένα αγοράκι με ένα σκύλο αγκαλιά.
   Το μικρό προσφυγάκι ζήτησε από το Λάμπη να παίξουν και δέχτηκε.
   Έπαιξαν μπίλιες, σβούρα, κρυφτό, αγαλματάκια κι από τότε το προσφυγάκι έγινε τρισευτυχισμένο.

                                                               Γιάννης Δ. Στ τάξη

Μουσείο Αφής


      Σήμερα,  στο μάθημα της  Γλώσσας, μιλήσαμε για το Μουσείο Αφής. Έγραψα μερικές πληροφορίες,γιατί είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να βοηθάμε τους ανθρώπους με κάποιες δυσκολίες και για να μάθουμε περισσότερα για αυτό το μουσείο!

                                                             Μουσείο Αφής 


Το 1983 αναζητήθηκε ο τρόπος,με τον οποίο τα άτομα με προβλήματα όρασης,να μπορούν να έρθουν σε επαφή με την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Μετά από έναν χρόνο,το 1984,ιδρύεται το Μουσείο Αφής.Tο 1999 καταστρέφεται κτηριολογικά από τον σεισμό. Με τις επιχορηγήσεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τις χορηγίες της Οργάνωσης American Friends of the Blind in Greece, ξεκινά η αποκατάστασή του, η οποία και ολοκληρώνεται τον Ιανουάριο του 2004.Tα εγκαίνια του ανακαινισμένου κτηρίου, στις 9/3/2004.Το Μουσείο Αφής είναι ένα από τα 5 Μουσεία του είδους στον κόσμο. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο γεγονός ότι οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να αγγίζουν τα εκθέματα, τα οποία είναι πιστά αντίγραφα των πρωτοτύπων που εκτίθενται σε άλλα Μουσεία της χώρας μας. 


                                                            Ραφαηλία Κ. Στ τάξη 







Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Ο φακός

             ΄΄  Σήμερα στο μάθημα της Φυσικής, μιλήσαμε για τους φακούς. Είδαμε βίντεο, εικόνες, παίξαμε με τους φακούς και βγάλαμε τα συμπεράσματά μας. Μία ακόμη καλή πληροφορία για να διαβάσετε! ΄΄

   Ο φακός είναι ένα σώμα διαφανές, που περιορίζεται από τουλάχιστον δύο διαθλαστικές επιφάνειες, με συνέπεια να αποτελεί οπτικό σύστημα στο φυσικό φαινόμενο της διάθλασης.  Το πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν  οι φακοί δεν είναι γνωστό. Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι ότι ήταν γνωστοί στους αρχαίους Έλληνες, όπου το χρησιμοποιούσαν για το άναμμα της φωτιάς τους , με τη βοήθεια (τη συγκέντρωση )των ηλιακών ακτίνων.
 
Οι φακοί διακρίνονται σε έξι κατά σχήμα βασικά είδη (μορφές). Και αυτοί είναι:
Αμφίκυρτοι
Επιπεδόκυρτοι
Κοιλόκυρτοι ή συγκλίνοντες μηνίσκοι (παχύς ση μέση)
Αμφίκοιλοι
Επιπεδόκοιλοι και
Κοιλόκυρτοι ή αποκλίνοντες μηνίσκοι (λεπτοί στη μέση)

                                                                                                                                                              
    Επίσης, ανάλογα με τον τρόπο που εισέρχονται οι ακτίνες όταν διέρχονται από τους φακούς, αυτοί διακρίνονται σε Θετικούς ή συγκλίνοντες φακούς και σε Αρνητικούς ή αποκλίνοντες φακούς.

 α) Θετικοί φακοί ή συγκλίνοντες: είναι οι φακοί που προκαλούν σύγκλιση σε μια παράλληλη εισερχόμενη δέσμη φωτός.
 β) Αρνητικοί φακοί ή αποκλίνοντες: είναι οι φακοί που προκαλούν απόκλιση σε μια παράλληλη εισερχόμενη δέσμη.


                                                                    Αθανασία Γ. Στ τάξη
 

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Παραξενιές

                       
                                                                                                                                 ... ο εγκέφαλος του ανθρώπου έχει δισεκατομμύρια νεύρα;

... ο άνθρωπος έχει όσα κόκαλα έχει ένα άλογο;

... ο συνεχής θόρυβος μπορεί να βλάψει την ακοή ; Εργάτες διαφόρων εργοστασίων, που εργάζονται με μεγάλα μηχανήματα, εάν δεν προστατεύουν τα αυτιά τους, μπορεί κάποτε να χάσουν την ακοή τους!

... καθημερινά παράγεις 1 λίτρο σάλιο; Συνολικά στην ζωή σου παράγεις περίπου 25.000 λίτρα ! (Η αγελάδα παράγει μέχρι και 60 λίτρα την ημέρα!!!)

... η επιφάνεια του λεπτού εντέρου καλύπτει περίπου 10 τετραγωνικά μέτρα; Αυτό είναι όσο 5 φορές η επιφάνεια που καλύπτει το σώμα σου!

... η καρδία σου κτυπά πιο γρήγορα όταν είσαι ενθουσιασμένος ή θυμωμένος; Ακόμα και μετά το φαγητό η καρδία σου κτυπά πιο γρήγορα επειδή τρέχει περισσότερο αίμα στο σώμα σου για να πάρει τις ουσίες από το φαγητό σου εκεί που πρέπει!

... ο μεγαλύτερος σου μυς είναι αυτός του γλουτού σου;

... όταν φταρνίζεσαι, ο αέρας βγαίνει από την μύτη σου με περισσότερα από 160 χιλιόμετρα ανά ώρα;

... όταν ήσουν βρέφος, είχες μόνο 1 λίτρο αίμα (όσο χωράει σ' ένα μπουκάλι γάλα); Όταν θα μεγαλώσεις θα έχεις περίπου 5-6 λίτρα αίματος!

... σε όλο σου το σώμα έχεις 2-3 εκατομμύρια τρίχες; Μόνο στις παλάμες των χεριών, στις φτέρνες των ποδιών και στα χείλη σου δεν έχεις καθόλου!

... τριμμένο μήλο και τριμμένο κρεμμύδι έχουν την ίδια γεύση όταν κλείσεις την μύτη σου όταν τα τρως; Η μύτη σου δεν σε βοηθά μόνο στο να μυρίζεσαι αλλά και στο να γεύεσαι!

... ένα κομμάτι δέρματος στο μέγεθος ενός κέρματος περιέχει περίπου 3 εκατομμύρια κύτταρα, 1 μέτρο αιμοφόρα αγγεία, 80 πόρους και 35 νεύρα;

... κάθε δακτυλικό αποτύπωμα σου είναι μοναδικό; Ακόμα και τα αποτυπώματα των 10 σου δακτύλων είναι διαφορετικά μεταξύ τους!

... το λεπτό και παχύ έντερο ενός ενήλικα, έχουν μαζί μήκος περίπου 8 μέτρων;

... κάθε λεπτό αναπνέουμε περίπου 10-15 φορές και παίρνουμε 5-7 λίτρα αέρα; Την ημέρα αναπνέουμε δηλαδή περίπου 7 000-10 000 λίτρα αέρα!

... κοκκινίζουμε όταν ντρεπόμαστε ή όταν είμαστε ενθουσιασμένοι, επειδή φουσκώνουν τα αιμοφόρα αγγεία κάτω από το δέρμα στο πρόσωπο μας και γεμίζουν με περισσότερο αίμα; Αυτό συμβαίνει κυρίως στο πρόσωπο και τον λαιμό!

... στο σώμα σου έχεις 206 κόκαλα όπου το πιο μικρό είναι ένα που βρίσκεται στο αυτί σου και το πιο μεγάλο είναι αυτό του μηρού σου;


                                                                                                          ΧΡΥΣΑ Κ.

Όξινη βροχή

          '' Οι περισσότεροι ακούμε <<όξινη βροχή>> και νομίζουμε ότι ξέρουμε τι είναι! Όταν όμως μας ρωτήσουνε τι είναι, δεν ξέρουμε ποια είναι η απάντηση, ή τουλάχιστον δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε. Εμείς στο μάθημα της Φυσικής, με τη βοήθεια της δασκάλας μας, το ανακαλύψαμε,το εξηγήσαμε και γι' αυτό σκέφτηκα να το αναφέρω και σε εσάς! ''

   Όξινη βροχή ονομάζεται το φαινόμενο των ασυνήθιστα όξινων μετεωρολογικών κατακρημνισμάτων, όπως π.χ. βροχή, χαλάζι, χιόνι, ομίχλη, πάχνη, ακόμη και ξηρή σκόνη. Η λέξη   «ασυνήθιστα» χρησιμοποιείται, γιατί συνήθως και η γήινη βροχή έχει όξινο ''χαρακτήρα''. Είναι ένας όρος ετυμολογικά που αναφέρεται σε όξινο περιεχόμενο της βροχής . Αν  το αποσταγμένο νερό, έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα διαλύει διοξείδιο του άνθρακα , που είναι από τα φυσικά συστατικά της ατμόσφαιρας της Γης, με αποτέλεσμα το σχηματισμό ανθρακικό οξύ.
   H όξινη βροχή επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα κυρίως σε οικοσυστήματα (σκοτώνοντας διάφορες μορφές ζωής), καλλιέργειες, πολιτιστικά μνημεία , αλλά και στα οικιστικά οικοσυστήματα, διαβρώνοντας ιστορικά μνημεία, προκαλώντας ζημίες σε κτίρια και οχήματα, ωστόσο και την ανθρώπινη υγεία.
   Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει αυτό το φαινόμενο και έχουν ανακαλύψει ότι είναι ακόμη ένας ''φόβος'' καρκίνου .

                                                                                              Αθανασία Γ. Στ Τάξη

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Βίνσεντ βαν Γκογκ

      << Η αιτία που σκέφτηκα να γράψω για αυτόν τον ζωγράφο, είναι γιατί πιστεύω ότι η ΄΄φήμη΄΄ του , άρχισε να εξαπλώνεται τα σημερινά χρόνια. >>Εμείς τον ανακαλύψαμε όταν κάναμε Γεωγραφία.


      Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Όσο ζούσε, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
       Γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ. Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, αποφάσισε να  ασχοληθεί  για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company. Το 1880, σε ηλικία 27 ετών, ξεκίνησε να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής. Τα επόμενα χρόνια, αρχίζει να δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Ζαν Φρανσουά Μιλλέ.
      Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αντβέρπης, τα οποία διακόπτονται πολύ σύντομα.  Παρά το γεγονός αυτό, ο βαν Γκογκ προλαβαίνει να έρθει σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη, από την οποία και δανείζεται στοιχεία ή πολλές φορές μιμείται την τεχνοτροπία της.
       Το 1889 εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο πάσχοντας από κατάθλιψη. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον Μάιο  του 1890  εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για λίγο σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό Πωλ Γκασέ.
      Τον Ιούλιο του 1890 τα  συμπτώματα της κατάθλιψης εξαπλώνονται επικίνδυνα. Πέθανε στις 29 Ιουλίου (1890) από αυτοκτονία.
      Μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία και τα έργα τέχνης του, απέκτησαν μεγάλη αξία!

  

Ένα από τα σπουδαία έργα του.

                                   

                                                                                          

                                                                                                                           Αθανασία Γ. Στ Τάξη

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

''Το καναρινί ποδήλατο''

   Με την παρακίνηση ενός μαθήματος της Γλώσσας, ''Το καναρινί ποδήλατο'', θελήσαμε να χωριστούμε σε ομάδες και να ΄΄κρίνουμε΄΄ τη σχέση ανάμεσα στον Λευτέρη και τους γονείς του, ή τη σχέση ανάμεσα στον Λευτέρη και τους συμμαθητές του. Με αυτόν τον τρόπο μοιραστήκαμε τις απόψεις μας.Η ταινία είναι μια υπέροχη αφορμή για να ξεκινήσει ο διάλογος στην τάξη μας όσον αφορά διάφορα κοινωνικά ζητήματα που περιγράφονται.

 Λίγα λόγια για το έργο:

Ένας νέος και πρωτοδιοριζόμενος δάσκαλος, ο Άρης Σιούτης, αναλαμβάνει την έκτη τάξη σε κάποιο δημοτικό σχολείο της Αθήνας. Από την πρώτη κιόλας μέρα, την προσοχή του τραβάει ο Λευτέρης, ένας εξαιρετικά αδύναμος μαθητής, σχεδόν αγράμματος. Σιγά-σιγά, ο δάσκαλος ανακαλύπτει ότι ο Λευτέρης είναι πολύ ευαίσθητο παιδί και διόλου καθυστερημένο, έχει μάλιστα συναρμολογήσει μόνος το ποδήλατό του. 
Παρά την αντίθετη γνώμη του διευθυντή του σχολείου, αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος, αποφασίζει να τον βοηθήσει. Αρχίζει να του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, του μαθαίνει τις αριθμητικές πράξεις, ανάγνωση και τον ορίζει ταμία στην έκθεση σχολικού βιβλίου...

           Αποσπάσματα από την ταινία την οποία είδαμε και μας άρεσε πολύ .          
                     
                         ΄΄ Πώς κρίνεις τη σχέση του Λευτέρη με τους γονείς   του;΄΄                                           
       
        Η σχέση ανάμεσα στον Λευτέρη και τους γονείς του, νομίζω ότι είναι λίγο απόμακρη. Οι γονείς του δεν είναι πάντα συνεργάσιμοι. Η μητέρα του είναι λίγο περίεργη. Του φέρεται καλά, αλλά και συγχρόνως αντιπαιδαγωγικά. Οι συνήθειές της είναι ανθυγιεινές για αυτόν. Ο πατέρας του είναι αδιάφορος και του μιλάει απότομα.Δεν είναι ενημερωμένοι για το πρόβλημα του Λευτέρη και αυτό δεν είναι το καλύτερο για το παιδί. Ο Λευτέρης νιώθει φοβισμένος και απομονωμένος και μέχρι στιγμή δεν έχει κάποια βοήθεια.
      Θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη συνεννόηση και περισσότερη κατανόηση των προβλημάτων. Περισσότερη βοήθεια,περισσότερο ενδιαφέρον και μια λύση του προβλήματος. Αυτό νομίζω θα ήταν το καλύτερο.
                                                            
                                                                                                 Αθανασία Γ. Στ Τάξη

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας

   Σαν σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας . Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα Άννα Μαρία Ριβς Τζάρβις, ήταν η πρώτη που είχε την ιδέα, να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα, προς τιμή όλων των μητέρων.
   Οι προσπάθειές  της, είχαν αποτέλεσμα στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον , συμφώνησε στην καθιέρωση της γιορτής κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου . Από τότε , πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
  Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου!   
                                                           
                                                                                                                    Αθανασία Γ. Στ Τάξη


Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Φανταστικές ιστορίες

      Τα παιδιά της Γ΄τάξης του σχολείου μας με τη δασκάλα τους κυρία Γεωργία,στο μάθημα της Γλώσσας  Ενότητα :Ήταν μια φορά.........    και στα πλαίσια του προγράμματος της Φιλαναγνωσίας δημιούργησαν μκρές ιστορίες και σας τις αφιερώνουμε .Είναι αποκλειστικά των παιδιών και χωρίς διορθώσεις.                             

                                      "'  Το κλεμμένο ραβδί""
               

    Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μάγισσα που την έλεγαν Ζηνοβία. Η Ζηνοβία ήταν κακιά και της άρεσε να διασκεδάζει με τη δυστυχία των ανθρώπων.
   Μια μέρα η Ζηνοβία εμφανίστηκε στην πόλη κρατώντας ένα μαγικό ραβδί. Εκείνη τη στιγμή περνούσε  από μπροστά της μία οικογένεια..  Σήκωσε το ραβδί της και τους εξαφάνισε έναν -έναν.
   Η νεράιδα  Ιζαμπέλα  που έψαχνε το ραβδί της βρήκε την κακιά Ζηνοβία και την απείλησε με το σπαθί της να εμφανίσει αυτούς που είχε εξαφανίσει. Μετά αφού πήρε πίσω το ραβδί εξαφάνισε τη Ζηνοβία και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
                                                               
                                                                                             Παναγιώτα Μ. Γ τάξη 
                                             
                                                 Η ηρωική πριγκίπισσα 
  Μια φορά και έναν καιρό ζούσε μια μάγισσα  σ'ένα κάστρο.Κοντά σ'αυτό το κάστρο,υπήρχε ένα φτωχικό σπιτάκι,όπου ζούσε μία οικογένεια με δύο παιδιά.
   Μια μέρα αυτή η οικογένεια πήγε μια βόλτα στο δάσος.Εκεί συνάντησαν την κακιά μάγισσα και τους πήρε στο κάστρο.Τον μπαμπά,τη μαμά και την κόρη τους φυλάκισε,αλλά το αγόρι ξέφυγε..Η μάγισσα  έτρεχε από πίσω του για να τον πιάσει.
 Τελικά τον έπιασε,και για να τον τιμωρήσει,τον μεταμόρφωσε σε ένα ποντίκι.Αλλά εκείνη τη στιγμή,εμφανίστηκε μια πριγκίπισσα, απείλησε τη μάγισσα και την ανάγκασε να τον αφήσει.Η πριγκίπισσα και το αγόρι ελευθέρωσαν την οικογένειά του και φυλάκισαν τη μάγισσα. 


                                                                                                                Μιχάλης Ν. Γ' τάξη


                                                   
                             Μια μάγισσα που μάγευε τον κόσμο 

                   Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν τέσσερις φίλοι.Μια μέρα αποφάσισαν να παίξουν στο δάσος.Εκεί ζούσε μια κακιά μάγισσα που μάγευε τον κόσμο.Μόλις είδε να παίζουν τα παιδιά,κρύφτηκε πίσω από ένα δέντρο περιμένοντας να μαγέψει τα παιδιά.Σε λίγο,πέρασε ένα παιδάκι,η μάγισσα σήκωσε το ραβδί της και μεταμόρφωσε το παιδί σε βάτραχο.Οι φίλοι του τρόμαξαν και κρύφτηκαν.
                    Ξαφνικά,ακούστηκε ένα άλογο να τρέχει.Ήταν η καλή νεράιδα που προστάτευε τον κόσμο.Η μάγισσα μόλις είδε την νεράιδα,δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς και μεταμόρφωσε ξανά το παιδάκι σε άνθρωπο.
                                                                                         Ναταλία Γ' τάξη
                                                                      


                                           Η εκδίκηση της Άναμπελ στη μάγισσα


    Ο βασιλιάς Ρίκο Κοκορίκο συντροφιά με τη γυναίκα του Ιζαμπέλ και δύο φίλους τους κάνουν βόλτα στη πλατεία της χώρας Κοκορικιά.
   Ξαφνικά,εμφανίζεται μπροστά τους η μάγισσα Ντεσιμπέλ θυμωμένη που ο βασιλιάς θέλει να την διώξει από τη χώρα,ανεβάζει το ραβδί πάνω και τον σηκώνει τόσο ψηλά που αν τον αφήσει κάτω θα σκάσει σαν καρπούζι.
  Όμως τότε εμφανίστηκε η πριγκίπισσα Άναμπελ,η κόρη του βασιλιά πάνω στο άλογό της τον Σπιρτ και με το σπαθί της διέταξε τη μάγισσα να λύσει τα μάγια από τον πατέρα της.Τότε φοβισμένη  η μάγισσα αφήνει κάτω το ραβδί της,το αρπάζει η Άναμπελ,το γυρνάει μπροστά της και την κάνει ένα μικρό γουρουνάκι που εξαφανίστηκε στο δάσος.Έτσι ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

                                                                                Γιώργος Γ' τάξη                           



                                               
                                     
      Ο περίπατος της οικογένειας Τζούλου


     Μια φορά και έναν καιρό ζούσε η οικογένεια Τζόλου. Μια Κυριακή, ο κύριος Τζόλας, η κυρία Τζόλου, ο Μίμης και η Λόλα, ξεκίνησαν να πάνε στην εκκλησία.
    Σ'ένα στενό δρομάκι εμφανίστηκε μπροστά τους μια μάγισσα. Η μάγισσα κρατούσε μια σκούπα και ένα ραβδί. Άρχισε να τους απειλεί ότι αν δεν της δώσουν χρήματα, θα τους μεταμορφώσει. Ο μικρός Μίμης την ειρωνεύτηκε και τότε η μάγισσα χτύπησε το ραβδί της, πάνω του.
    Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε η νεράιδα Ροζίτα πάνω σ'ένα άσπρο άλογο και έσωσε την οικογένεια Τζόλου. Έζησαν αυτοί καλά και εμεις καλύτερα.

                                                                                                              
 Νίκος Γ΄ τάξη
                                                                                                  

     Το γράψιμο των γραπτών έγινε από τις μαθήτριες Αθανασία -Ραφαηλία της ΣΤ τάξης.